با گسترش فناوریهای دیجیتال مانند رایانش ابری و لبهای، یادگیری ماشین، هوش مصنوعی پیشرفته (AI) و اینترنت اشیا (IoT) صنایع سنتی مانند مخابرات، رسانه، سرگرمی،سلامت ،صنعت و خدمات مالی در حال پیکربندی مجدد هستند و بخشهای جدید در حال ظهور و در حال گسترش هستند. در این چشمانداز رقابتی جدید، اشکال سازمانی جدید و مدلهای تجاری جدید، از جمله ظهور پلتفرمها و بازارهای چند جانبه را مشاهده میکنیم. این ظهور مستلزم پاسخی استراتژیک از سوی شرکتهای فعلی، از جمله شرکتهای با سابقه و برخی از شرکتهای دیجیتال نسل اول است. با این پیشرفت ها در فناوری دیجیتال، ماهیت استراتژی در حال تغییر است. اساساً، استفاده از فناوریهای دیجیتال ممکن است فرصتهای جدیدی را برای افزایش بهرهوری، صمیمیت با مشتری و نوآوری فراهم کند. با این حال، بدون ذهنیت مناسب برای تغییر، روال های دیجیتال مناسب و تغییرات ساختاری، تلاش های تحول دیجیتال با شکست مواجه خواهند شد. بنابراین، ما چارچوبی را برای استراتژیسازی در این چشمانداز رقابتی دیجیتال جدید ارائه میکنیم که بر اهمیت تعامل بین موانع شناختی که مدیران در هنگام تلاش برای درک این دنیای دیجیتال جدید و تجسم مدلهای کسبوکار دیجیتال جدید با آن مواجه هستند، تأکید میکند. برای پیکربندی مجدد و گسترش روال های دیجیتال، و اشکال سازمانی جدید که برای ایجاد ارزش و کسب مزیت رقابتی مجهزتر هستند.